Aν και οι Έλληνες αισθάνονται πως η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται στη λάθος κατεύθυνση (60%), εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η χώρα έχει ωφεληθεί από την Ε.Ε., σύμφωνα με έρευνα της MRB για λογαριασμό του Ιδρύματος Konrad Adenauer. Σε ποσοστό 77%, μάλιστα, δηλώνουν ότι σκοπεύουν να προσέλθουν στις ευρωκάλπες. Ίσως γιατί συμπίπτουν με τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών. Το 2014 που στήθηκαν ταυτόχρονα με τον δεύτερο γύρο, η συμμετοχή είχε αυξηθεί στο 59,3%, με ευρωπαϊκό μέσο όρο 42,5%.
Ποιον θεσμό, όμως, εμπιστεύονται περισσότερο οι Έλληνες για την «καλή εξέλιξη των πραγμάτων στη χώρα»; Την οικογένεια (81%), τις ένοπλες δυνάμεις (78,5%), τους πολίτες (64,8%) και την Εκκλησία με το ίδιο ποσοστό. Λιγότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση (46,6%), τους δήμους (44,4%), τις περιφέρειες (42,1%). Ακόμα χαμηλότερα βρίσκονται η Ευρωπαϊκή Ένωση (28,8%, σχετικά καλά αν σκεφτεί κανείς ότι τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν στο 17,3%), τα social media (27%) και το Ευρωκοινοβούλιο (25%).
Σε μεγάλη εκτίμηση έχουν την Ευρωβουλή, γι’ αυτό και το 40,9% απαντά ότι θα ψηφίσει με «καθαρά εθνικά κριτήρια». Σε μεγάλη εκτίμηση την έχουν και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., γι’ αυτό και στην κάλπη μπαίνει η εσωτερική πολιτική -αυτά ξέρουμε, τα ευρωπαϊκά είναι ολίγον εξωτικά- και βγαίνουν 751 στη σκηνή.
Λίγο ακριβή γραμμή, μα είμαστε δεμένοι με κοντό σκοινί. Ένας καλός λόγος για να ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές είναι γιατί μπορούμε. Κυνικό; Απαισιόδοξο; Θλιβερό ή εν τέλει επιχείρημα γερό;
Δεν κρίνεται, λοιπόν, στις 26 Μαΐου η μοίρα της Ευρώπης; «Μετράω πλέον πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική και δεν θυμάμαι καμία εκλογική αναμέτρηση για την οποία δεν λεγόταν ότι η Ευρώπη “είναι σε σταυροδρόμι”. Πάντα σε σταυροδρόμι βρισκόμαστε, καλό είναι αυτό.
Ας μη γινόμαστε υπερβολικά δραματικοί ενώπιον των ευρωεκλογών. Είναι μία κορυφαία στιγμή της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ας την απολαύσουμε». Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, τα βασικά δεν προσπερνά. Επαναφέρει τις αναλογίες, αφαιρεί τις κρισιμολογίες. Δεδομένες στην ευρωπαϊκή διαδικασία είναι μόνον οι μακρόσυρτες διεργασίες.
Ποιον θεσμό, όμως, εμπιστεύονται περισσότερο οι Έλληνες για την «καλή εξέλιξη των πραγμάτων στη χώρα»; Την οικογένεια (81%), τις ένοπλες δυνάμεις (78,5%), τους πολίτες (64,8%) και την Εκκλησία με το ίδιο ποσοστό. Λιγότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση (46,6%), τους δήμους (44,4%), τις περιφέρειες (42,1%). Ακόμα χαμηλότερα βρίσκονται η Ευρωπαϊκή Ένωση (28,8%, σχετικά καλά αν σκεφτεί κανείς ότι τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν στο 17,3%), τα social media (27%) και το Ευρωκοινοβούλιο (25%).
Σε μεγάλη εκτίμηση έχουν την Ευρωβουλή, γι’ αυτό και το 40,9% απαντά ότι θα ψηφίσει με «καθαρά εθνικά κριτήρια». Σε μεγάλη εκτίμηση την έχουν και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., γι’ αυτό και στην κάλπη μπαίνει η εσωτερική πολιτική -αυτά ξέρουμε, τα ευρωπαϊκά είναι ολίγον εξωτικά- και βγαίνουν 751 στη σκηνή.
Λίγο ακριβή γραμμή, μα είμαστε δεμένοι με κοντό σκοινί. Ένας καλός λόγος για να ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές είναι γιατί μπορούμε. Κυνικό; Απαισιόδοξο; Θλιβερό ή εν τέλει επιχείρημα γερό;
Δεν κρίνεται, λοιπόν, στις 26 Μαΐου η μοίρα της Ευρώπης; «Μετράω πλέον πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική και δεν θυμάμαι καμία εκλογική αναμέτρηση για την οποία δεν λεγόταν ότι η Ευρώπη “είναι σε σταυροδρόμι”. Πάντα σε σταυροδρόμι βρισκόμαστε, καλό είναι αυτό.
Ας μη γινόμαστε υπερβολικά δραματικοί ενώπιον των ευρωεκλογών. Είναι μία κορυφαία στιγμή της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ας την απολαύσουμε». Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, τα βασικά δεν προσπερνά. Επαναφέρει τις αναλογίες, αφαιρεί τις κρισιμολογίες. Δεδομένες στην ευρωπαϊκή διαδικασία είναι μόνον οι μακρόσυρτες διεργασίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου